Rozmowa kwalifikacyjna

Zdecydowana większość uczelni zaprasza na tzw. „interview”, czyli osobistą rozmowę, wszystkich kandydatów ze Stanów Zjednoczonych. W przypadku studentów zagranicznych jedynie wybrane uczelnie decydują się na ten krok (zazwyczaj jest to Harvard, Princeton, Yale lub też MIT). Dla wielu osób jest to doświadczenie bardzo stresujące, jednak wynika to w większości przypadków z niewiedzy na temat wymagań uczelni.

Bardzo często rozmowa nie jest ostatnim i najważniejszym etapem, który decyduje o przyjęciu na studia. Warto się jednak do niej solidnie przygotować. 

Osoby przeprowadzające rozmowę mają na celu poznanie kandydata, wyrobienia sobie zdania na jego temat, ale nie mają o nim na starcie żadnych informacji – to kandydat podczas naturalnej konwersacji powinien wszystko im opowiedzieć, pokazać się jak z najlepszej strony. Po części rozmowa ta ma sprawdzać czy potencjalny student odnajdzie się w środowisku akademickim, czy zintegruje się z innymi studentami itd. Trzeba jednak pamiętać,  że każdy uniwersytet, a nawet wydział, ma różne kryteria oceniania i przeprowadzania rozmowy kwalifikacyjnej.

Dlatego warto dokładnie przestudiować stronę internetową uniwersytetu oraz zamówić specjalny prospekt dla kandydatów przygotowany specjalnie przez dany uniwersytet. W przypadku studentów zagranicznych jedynie wybrane uczelnie decydują się na ten krok (zazwyczaj jest to Harvard, Princeton, Yale lub też MIT)

Przygotowanie do rozmowy kwalifikacyjnej:

Research

Uczelnie zwykle bardzo się różnią pod względem wymagań wobec kandydatów, co na ogół wynika oczywiście z ich miejsca w rankingach. Jednak można wyróżnić kilka norm i zasad ogólnych w kwestii przygotowania do rozmowy kwalifikacyjnej. Pierwszym i jednym z najważniejszych punktów jest tzw. research. Im więcej student wie o wybranym przez siebie uniwersytecie, tym lepiej. Postaraj się dowiedzieć możliwie najwięcej o wydziale, którym jesteś zainteresowany. Podczas rozmowy na pewno padnie pytanie: „Dlaczego chciałbyś studiować właśnie na naszym uniwersytecie?”. Warto jest mieć gotową odpowiedź, która będzie podkreślać twoje konkretne zainteresowania. Odpowiedź typu „ponieważ ta uczelnia daje wiele możliwości” powinna być jedynie zdaniem wstępnym, popartym solidnymi przykładami, potwierdzającymi to, że rzeczywiście jesteś zainteresowany danym uniwersytetem, a nie tylko to deklarujesz. Im bardziej szczegółowo student odpowiada na pytania, tym lepiej pokazuje swoje autentyczne zaangażowanie.  Przykładowa odpowiedź mogłaby wyglądać w następujący sposób:

„Zainteresowałem się właśnie tym uniwersytetem ze względu na specyficzny program studiów oferujący przedmioty niespotykane na innych uczelniach. Ponadto badania prowadzone przez uczelnię nad XYZ (konkretne przykłady wsazkane) dają studentom możliwość zastosowania swojej wiedzy teoretycznej w praktyce. Sam zrealizowałem wiele projektów w poprzedniej szkole i w dużym stopniu przyczyniły się do poszerzania mojej wiedzy (konkretne przykłady wskazane). Podczas realizacji projektu X napotkaliśmy pewne problemy z Y, jednak dzięki solidnej pracy zespołowej i zdolnościach organizacyjnych zdołaliśmy/ zdołałem/łam przezwyciężyć te trudności i doprowadzić projekt do końca. Ponadto, poza zainteresowaniami czysto akademickimi interesuję się sportem, od małego gram w koszykówkę i mam nadzieję, że będę miał okazję kontynuować tę pasję na tym właśnie uniwersytecie, biorąc pod uwagę fakt iż sekcja koszykówki jest tutaj niezwykle dobrze rozwinięta. Przy okazji chciałbym pogratulować zwycięstwa we wczorajszym finale rozgrywek akademickich”.

Aby zrobić dobrze wrażenie, musisz pokazać, że jesteś osobą wszechstronną, o szerokim polu zainteresowań, jednak w szczególności ciekawi Cię konkretna dziedzina i jesteś jej dociekliwym, wnikliwym i krytycznym badaczem. Podając szczegóły dotyczące działalności czy sukcesów uczelni, udowodnisz rozmówcy, że rzeczywiście interesujesz się jego uczelnią.

Mock interview

Dobrym ćwiczeniem jest zorganizowanie improwizowanych rozmów, tak zwanych „mock interviews”. Można poprosić nauczyciela, znajomego albo członka rodziny o przeprowadzenie  próbnej rozmowy, przygotowując wcześniej zestaw pytań. Chociaż to tylko symulacja prawdziwego „interview”, warto jest ćwiczyć sztukę rzeczowego odpowiadania na pytania, logicznego układania  własnych myśli pod presją czasu, a także improwizacji, która później na pewno zaprocentuje. Jest to jeszcze istotniejsze przez fakt, że dla większości z nas dodatkowy problem stanowi samo prowadzenie rozmowy w języku angielskim.

Niestety przeprowadzanie tego typu ćwiczeń nie należy do powszechnych praktyk w polskich liceach i ich organizacja pozostaje w gestii kandydata. Oto przykładowe pytania, które warto sobie zadać, aby ułatwić  zadanie polegające na opowiadaniu o sobie samym podczas późniejszej rozmowy na uczelni:

  • Co jest Twoją największą pasją?
  • Jakie są Twoje atuty, zalety?
  • Jakie dziedziny obejmuje zakres Twoich zainteresowań?
  • Czy ostatnio stawiłeś czoło jakiemuś wyzwaniu? Jak sobie poradziłeś?
  • Nad czym ostatnio pracujesz? Opowiedz o swoim projekcie lub przedsięwzięciu.
  • Jak myślisz co będziesz robił za pięć lat? Opowiedz o swoich planach i marzeniach.

Odpowiedź na tego typu pytania powinna być konkretna, rzeczowa i zwięzła. Powinna wykazywać twój entuzjazm i zaangażowanie. Tzw. „lanie wody” jest niewskazane, chodzi o dokładną odpowiedź. Przykłady są bardzo pożądane. Mówiąc o sobie samym, należy być krytycznym wobec samego siebie, jednak z umiarem. Trzeba zaznaczyć, ze posiadamy wiele zalet, jednak nikt nie jest idealny, tak więc nie jesteśmy w stanie znać i wiedzieć wszystkiego o wszystkim. Warto też wspomnieć o chęci korzystania ze wszystkich możliwości, które daj dane uniwersytet, aby móc się rozwijać. Opisując swoje zmagania, powinno się klarownie przedstawić projekt lub trudności i pokazać w jaki sposób przezwyciężyło się te problemy – w pośredni sposób ukazuje to przecież nasze zalety.

 „Co będziesz robić za pięć lat?”

To jedno z pytań, co do którego możesz mieć niemal pewność, że padnie podczas rozmowy. Warto się więc do niego dobrze przygotować. Oczywiście, to jak na nie odpowiesz, powinno bezpośrednio wynikąć z Twoich zainteresowań i faktycznych planów na przyszłość. Przykładować odpowiedź może brzmieć tak:

„W ciągu najbliższych pięciu lat mam nadzieję pogłębić moją wiedzę w kierunku, który mnie interesuje najbardziej  XYZ. Wiedzę wyniesioną ze studiów chciałbym połączyćz wiedzą praktyczną zdobywaną podczas praktyk, zarówno na uniwersytecie jak i poza nim. Wierzę, że takie przygotowanie w znacznym stopniu ułatwi mi znalezienie dobrej pracy w dziedzinie XYZ, która tak bardzo mnie interesuje. Za pięć lat wyobrażam sobie siebie samego na stanowisku XYZ, w firmie XYZ. Dzięki doświadczeniu zdobytym w prawdziwej pracy będę w stanie ocenić faktyczny poziom moich umiejętności i wiedzy. W przyszłości zamierzam także otworzyć własną firmę działającą w we wspomnianym obszarze. Nie boję się wyzwań i chciałbym pracować na swój własny rachunek.”

Wiedza ogólna

Przed samą rozmową kwalifikacyjną warto dowiedzieć się co aktualnie dzieje się na świecie. Chodzi tutaj o różnorodne wiadomości dotyczące ostatnich wydarzeń (nie tylko konkretnego kręgu zainteresowań związanego z wydziałem, na który kandydat aplikuje) i umiejętność wyrażenia własnego poglądu. Z całą pewnością rozmówca będzie chciał to zweryfikować. Oczywiście rekomendowane jest zachowanie dużej dozy dyplomacji i nie wyrażanie skrajnych poglądów. Są to często pytania hipotetyczne, a nawet przewrotne, wymagające również kreatywności. Na przykład: „Jak rozwiązałbyś aktualne problemu przeciążenia ruchem tranzytowym Nowego Jorku?”, „Co sądzisz o konflikcie na Wybrzeżu Kości Słoniowej?”, „Czy uważasz, że badania nad energią jądrową są potrzebne i powinno się w nie inwestować?”, „ Co sądzisz o rosnącym znaczeniu języka hiszpańskiego Stanach Zjednoczonych?”. Takie pytania mogą pojawić się jako dygresja lub nawiązanie do jednej z twoich wypowiedzi i mogą mieć na celu poznanie Twojego światopoglądu i umiejętność improwizacji.

Zadawanie pytań

Powinieneś być przygotowany na sytuację, w której Twój rozmówca zapyta czy Ty chciałbyś się dowiedzieć czegoś od niego. To dobra okazja, żeby pokazać swoje zaangażowanie i zainteresowanie uczelnią. Ponadto możesz w ten sposób uzyskać sporo praktycznych informacji, których na próżno szukać w prospekcie czy na stronie internetowej. Na pewno wrażenie zrobią pytania o szczegóły, o konkretny problem – potwierdzi to twoje zainteresowanie akurat tym uniwersytetem.

Na przykład: „Jak często zbiera się rada wydziału? Czy możliwy jest udział studentów i czy ich głos jest barny pod uwagę? Jakie wymagania trzeba spełnić aby zostać przyjętym?”. Gdy nie masz już żadnych pytań lub otrzymałeś na nie odpowiedź warto zaznaczyć: „ Chciałem zapytać o kursy przygotowujące to oficjalnych egzaminów licencjalnych, jednak mówiliśm o tym wcześniej i dowiedziałam się już wszystkiego na czym mi zależało, dziękuje.”

Konsultacje

Wielu studentów konsultuje się, za pomocą for internetowych i blogów ze studentami uczelni lub kandydatami, którzy mieli okazje odbyć już rozmowę kwalifikacyjną na danym uniwersytecie. Studenci ze Stanów Zjednoczonych bardzo często odwiedzają tego typu portale i chętnie udzielają informacji, dzieląc się własnymi doświadczeniami i uwagami. Naturalnie powstaje również wiele stron opisujących „10 best interview tips”. Wiele z nich daje rady w kwestii wyboru ubioru. Zasada jest prosta: formalnie, ale wygodnie, tak aby czuć się komfortowo.  Nie istnieje żaden konkretny kanon ubioru. Inspiracji można szukać pod poniższymi linkami:

Tutaj można szukać pomocy u innych kandydatów lub studentów:

Etykieta

Podczas rozmowy warto tez zwrócić uwagę na język ciała, kontakt wzrokowy, okazjonalny uśmiech, a także na sposób mówienia. Najlepszym sposobem okazuje się być „zarażanie swoim entuzjazmem” osoby prowadzącej „interview”. Czasami stres może wziąć górę nad kandydatem, jednak warto pamiętać o tego typu szczegółach, ponieważ to właśnie one składają się na słynne pierwsze wrażenie (ang. First impression). W przypadku niezrozumienia pytania, można zawsze poprosić  o jego powtórzenie lub rozwinięcie, osoby przeprowadzające taki rozmowy nie odbiorą tego źle. Jednak gdy nie posiadamy żadnej wiedzy na dany temat lepiej nie blefować i nie wymyślać -  z pewnością pytający zna dobrze temat, który porusza.

Pod tymi linkami można znaleźć wskazówki odnośnie języka ciała:

Niepisane i podstawowe zasady podczas rozmowy kwalifikacyjnej są proste: punktualne przybycie i wyłączony telefon komórkowy. Te elementy także tworzą „first impression” i mogą wpłynąć na dalszy ciąg rozmowy kwalifikacyjnej. Uśmiech i opanowanie nerwów, choć mogą wydawać się niemożliwe – pomagają.  Trzeba jednak wziąć pod uwagę także różnice kulturowe. W Polsce student jest zobowiązany powiedzieć „dzień dobry” profesorowi jako pierwszy. W Stanach Zjednoczonych to osoba o wyższym statusie społecznym, stojąca wyżej w danej hierarchii, wita się pierwsza. Nawiązanie kontaktu wzrokowego z osobą prowadzącą interview jest również ważnym elementem - jest oznaką pewności siebie, szczerości i otwartości (czyli wszystkich pożądanych przez amerykanów cech). Na poniższych stronach internetowych można znaleźć wiele informacji dotyczących zachowania podczas rozmowy kwalifikacyjnej:

Jeśli internetowe informację to dla Ciebie za mało, możesz skorzystaćz pomocy Overseas Educational Advising Centers Search. Pracujący tam specjaliści udzielą Ci wskazówek między innymi na temat różnic kulturowych. W Polsce organizacja ma 2 placówki, w Warszawie, na ul. Nowy Świat 4 oraz w Krakowie, na ul. Stolarskiej 9.

Podziel się artykułem w swoim ulubionym serwisie: facebook blip śledzik wykop

Brak komentarzy