Esej po angielsku
warto poznać zasady pisania eseju
Pisanie eseju akademickiego nie wzbudza powszechnego entuzjazmu. Taki wniosek wyciągam po kilku latach obserwacji moich studentów, którzy uczestniczą w kursach Academic Writing. "Nie lubię pisać" – to najczęściej powtarzająca się reakcja. Dlatego warto poznać kilka zasad, dzięki którym pisanie stanie się łatwiejsze, a twoje eseje będą wyżej oceniane przez nauczycieli.
Jak napisać dobry esej akademicki? Oto kilka najważniejszych reguł:
1. Korzystaj ze źródeł i informuj o tym czytelnika
Kiedy piszesz esej akademicki, twoim głównym celem nie jest przekazanie nowych, przełomowych teorii. Chyba, że na taką wpadłeś i potrafisz ją przekonująco udowodnić.
Ale nawet w takim przypadku, twoim głównym celem jest dowieść, że dobrze znasz temat. Możesz to udowodnić, odwołując się do źródeł zewnętrznych. Dlatego pisząc, powinieneś cytować, parafrazować i streszczać treści innych autorów.
W każdym przypadku, informację o źródłach zewnętrznych możesz zamieścić dwukrotnie:
- w formie przypisu (albo odwołania wewnątrztekstowego),
- w formie pozycji w bibliografii.
W zdaniu:
According to Don Marquis, development of civilization usually transmutes vegetation into bleak and barren deserts.
przed kropką powinien znaleźć się nawias z nazwiskiem i numerem strony (jeśli źródłem jest książka) bądź adresem strony internetowej, z której autor zaczerpnął tę myśl.
Na końcu eseju powinieneś stworzyć bibliografię, gdzie umieścisz zestaw informacji o źródłach.
Nie ma jednej prawidłowej "szkoły" tworzenia bibliografii w eseju akademickim. Ważne, żebyś konsekwentnie trzymał się tej, którą wybierzesz.
Pamiętaj! Korzystanie ze źródeł bez zamieszczania o tym informacji w tekście jest podstawą do oskarżenia o plagiat.
2. Pamiętaj o stworzeniu tezy, czyli kręgosłupa eseju pisanego po angielsku
Każdy esej, niezależnie od typu, winien mieć tezę (thesis statement). Teza to stwierdzenie, które będzie na tyle szczegółowe i ogólne zarazem, że będziesz potrafił skupić się na jego dowodzeniu bądź obalaniu w całym eseju.
Teza porządkuje esej i uzasadnia taki, a nie inny podział na akapity. O tezie powinny przypominać najważniejsze zdania poszczególnych akapitów (topic sentences).
Do tezy, zwyczajowo zamieszczanej we wstępie, powróć w zakończeniu. Nie musisz jej powtarzać, ale powinieneś pokazać czytelnikowi, że sam o niej nie zapomniałeś w trakcie pisania.
W poniższym fragmencie akapitu wstępnego:
The issue of progress in conservation is a matter of dispute for ecologists around the world. The big question is whether the humanity is damaging the globe beyond repair. Are the effects of overusing natural resources prevented? Or is our future in risk? I think not and I will tell you why.
autor jasno określa, o czym zamierza pisać w eseju (chociaż używa zbyt potocznego języka – głównym problemem jest tutaj czasownik "tell").
3. Unikaj tłuszczu
Pisz konkretnie. Używaj jak najmniejszej liczby ozdobników, która nie niosą dodatkowej treści.
Nie nadużywaj przysłówków. Za każdym razem, gdy chcesz użyć "very", zastanów się, czy czytelnik zauważyłby różnicę znaczeniową, gdyby tego "very" nie było. Jeśli piszesz rozwlekle, daj dobry powód czytelnikowi, by chciał spędzić dużo czasu nad twoim wywodem.
Pamiętaj, że piszesz, a nie mówisz. To w mówieniu potrzebujesz ozdobników po to, by dać mózgowi kilka więcej sekund na zastanowienie się, co powiesz. Pisząc, nie potrzebujesz "kupować" dodatkowego czasu.
4. Unikaj potocznego języka i ogólników
Wyrazy takie jak "thing", "good" czy "bad" mogą odnosić się do tak wielu konceptów, że często używa się ich automatycznie, z lenistwa bądź z braku umiejętności nazwania konceptu precyzyjniej.
"A thing" może odnosić się do dowolnego stanu, przedmiotu czy uczucia. "Stuff" – nieformalny odpowiednik "things" – nie tylko nie niesie ze sobą sprecyzowanego znaczenia, lecz również przenosi czytelnika w rejestr języka mówionego.
5. Używaj interpunkcji jak drogowskazów dla czytelnika
Obok zestawu reguł, opisujących stosowanie przecinków, istnieje zdroworozsądkowa zasada "pauzy oddechowej". Dobrym testem jest przeczytanie na głos tego, co napisałeś. W tych miejscach, gdzie zrobisz krótkie (i logiczne) pauzy na nabranie oddechu, powinny znaleźć się przecinki.
Przecinki, wbrew pozorom, należą do zasobów niewyczerpalnych. Nie zastępuj ich, w losowo wybranych miejscach, myślnikami. Myślniki, używane znacznie częściej w języku polskim niż angielskim, zwyczajowo stosowane są do wprowadzenia dygresji.
W tym zdaniu, zamiast myślnika, autor powinien użyć przecinka:
One of the most polluting industries – the energy industry is more and more overtaken by renewable energy.
A tutaj, zamiast myślnika, zastosować średnik lub kropkę:
Finally, a crowning achievement of all ecological ideas and innovations is Masdar – a city being built within the United Arab Emirates which will rely entirely on renewable energy sources and create no carbon dioxide.
Wybór znaków przestankowych zależy od struktury zdania, od tego, czy tworzymy zdania złożone podrzędnie czy nadrzędnie. Więcej informacji o interpunkcji (a zwłaszcza o przecinkach).
Pisanie eseju akademickiego w języku angielskim może wydawać się obwarowane zestawem nakazów i zakazów. Ale kiedy poznasz wszystkie reguły, zdobywasz duże pole manewru. Ostatecznie, ocena twojego eseju zależy od tego, na ile świadomie stosujesz zasady pisania akademickiego.
Rafał Morusiewicz, wykładowca na wydziale filologii angielskiej SWPS
Zobacz też: