Magister dłużnik

Dodano 2011-01-22

Dawniej kończyło się studia z minimalnymi lub bez żadnych zobowiązań finansowych. Dzisiaj, przeciętny absolwent w USA jest winien bankom 23,000 USD.

Magister dłużnik

Taka kwota (dokładnie: 23,200 USD), wynika z projektu prowadzonego przez Huffington Post Investigative Fund, w którym absolwenci opowiadają historie o swoich długach.

Jak podaje Equifax, amerykańska agencja informacji kredytowej, liczba kont obsługujących kredyty studenckie, osiągnęła w USA liczbę 69 milionów - w stosunku do ubiegłego roku wzrosła o 29%. Całościowe zadłużenie studentów wynosi w tej chwili 527 miliardów USD.

Dużym utrudnieniem jest obecna sytuacja na rynku pracy w USA. W kryzysie ekonomicznym, świeżo upieczony magister nie ma wielkich szans na znalezienie dobrze płatnej pracy, dzięki której mógłby szybko spłacić długi. Coraz częściej zdarza się, że studenci, którzy w swoją naukę zainwestowali krocie, kończą studia z kosmicznym długiem i niczym więcej.

Oto historie kilku z nich:

Jennifer Dessinger, 34, studentka graduate, Art Center College of Design "Obecnie staram się założyć własny biznes jako fotograf freelancer, ale nie mogę zainwestować potrzebnych pieniędzy w moją firmę, bo co miesiąc spłacam ratę pożyczki w wysokości około 2000 dolarów. Mam doskonałą historię kredytową i jak dotąd, udawało mi się spłacić wszystkie moje zobowiązania finansowe w terminie."
Jason Watson, 23, student prawa, University of South Carolina “Zanim ukończę studia prawnicze, kwota mojego długu przekroczy 150,000 USD. Ten dług jest dla mnie miażdżący, mówiąc prosto, i sprawia, że zastanawiam się, czy korzyści z mojej edukacja będą w ogóle warte tych wszytkich kosztów. Nie jestem pewien, czy będę mógł opiekowac się swoją żoną i dziećmi, a jednocześnie radzić sobie z tym całym zadłużeniem, które nagromadziłem w ciągu zaledwie 6 lat.”
James Ryan Moreau, 25, student undergraduate, Suffolk University "Mam dobrze zaplanowaną ścieżkę kariery i nadzieję, że będę dobrze zarabiał, ale naprawdę żałuję, że nie studiowałem na uniwersytecie stanowym. Nie ponosił bym tych wszystkich dodatkowych kosztów, związanych z prywatną edukacją, która wcale nie dała mi dużo więcej.”
Brian Lawless, 24, student undergraduate, UCLA “Dostawałem pomoc finansową i granty studenckie, ale nie były one w stanie pokryć wszytkich kosztów i nadal mam dług w wysokości 40,000 USD. Bez pożyczek studenckich, nie zdobyłbym dyplomu. To paradoks jak z “Paragrafu 22” - stopień naukowy jest dzisiaj niezbędny, ale kończysz studia i nie masz szans na spłacenie swoich pożyczek. To jest beznadziejne.”
Liz Olson, student MBA na Boston University, Boston, MA “Moja szkoła była wystarczająco hojna, żeby zaoferować mi stypendium, które pokryje połowe czesnego przez 2 lata. Mimo to, pod koniec I roku studiów mam dług w wysokości 44,000 USD... Kiedy to wszystko się skończy, będę miała około 85,000 USD zadłużenia. Chcę zutylizować swoje pożyczki państwowe, jak tylko wejdą w życie nowe programy spłat, ale martwię się, że będzie tak, jak z wieloma innymi programami rządowymi - w połowie drogi rząd zmieni zdanie i zostawi mnie na lodzie”.
Dennis Shoup, 58, Indiana University “W wieku 50 lat wróciłem do szkoły, żeby zdobyć stopień magistra i uzyskać certyfikat, który pozwoli mi uczyć licealistów angielskiego. Musiałem pracować w tym samym czasie, więc po 8 latach, mając troje z pięciorga dzieci cały czas na utrzymaniu, zostałem nauczycielem - obecnie zagrożonym utratą pracy z powodu cięć kosztów publicznych w stanie Indiana. Mój dług 115,000 USD nadal rośnie. Będę osiemdziesięciolatkiem, zanim go spłacę.”
Kamala, 28, Art Institute of Pittsburgh “Chodziłam do doradców kredytowych (jeden z nich właściwie powiedział - coż, mogłabyś pewnie przeprowadzić się do Meksyku, ale raczej i tak by cię znaleźli). Nie stać mnie na prawnika ani księgowego (mam pracę, jestem daleko od progu ubóstwa, który pozwala na uzyskanie stanowej pomocy finansowej)... I tak szczerze, to... jaki prawnik pro-bono chciałby wziąć na siebie sprawę przeciw gigantycznej firmie specjalizującej się w kredytach studenckich? Wiecie, pytam poważnie.”
Stephen Weigant, 24, student undergraduate, University of Oklahoma "Jestem 24-letnim studentem I roku i ukończę studia w wieku 27 lat. Kiedy to się stanie, będę zupełnie wolny od długów i osiągnąłem to dzięki zaledwie 4 lat spędzonych w wojsku. Było okropnie i to była bardzo ciężka praca, ale absolutnie było warto, żeby uzyskać darmową edukację. Jest coś takiego jak trudna droga i łątwiejsza droga, i czasem, na dłuższą metę, ta trudniejsza bardziej się opłaca.”
Ifreke Williams, 27, studentka studiów medycznych, Virginia Commonwealth University School of Medicine “Myśl o tym, że zaczynam swoje życie z tak wielkim długiem jest przerażająca, tym bardziej, że planuję zatrudnić się w podstawowej opiece zdrowotnej, a nie w jakiejś wysoko płatnej medycznej specjalizacji.”
Sara Tobin, 21, studentka undergraduate, Tulane University “Obecna wartość mojego domu rodzinnego jest prawdopodobnie mniejsza, niż suma jaką pożyczyłam w kredytach studenckich. Fakt, że mam ponad 100,000 USD długu jest dla mnie tak upokarzający, że z trudnością przyszło mi napisanie tego i mam wrażenie, że skala mojego zadłużenia wymknęła się z pod mojej kontroli na długo przed tym, zanim zadałam sobie sprawę, jak bardzo jest dramatyczna.”
Dan Olson, 30, University of Wisconsin (student undergraduate), Columbia University (student graduate) i Evan Young, 27, San Francisco State University (student undergraduate i graduate) Dan: “Stara mądrość ludowa - pracuj ciężko i ucz się - nie ma już zastosowania. Należy do innej, ginącej ekonomicznej ery, która trwała przez drugą połowę XX wieku.”
Evan: “Żyjemy w kulturze, w której stopień naukowy z college’u jest niemal zasadniczym wymogiem, żeby ludzie traktowali cię poważnie i działając zgodnie z prawem, dla większości jest to nadal niemożliwe, żeby osiągnąć ten stopień samodzielnie i bez wpuszczania się w ogromne długi.”
Travis Walters, 23, student undergraduate, Savannah College of Art and Design “Ostatecznie będę zadłużony na około 60,000 USD w federalnych i prywatnych pożyczkach. Myślę, że najgorsza rzecz, jaka mogłaby się teraz wydarzyć, to gdybym zaczał żałować, że wydałem tyle pieniędzy. Ale nie żałuję. Myślę, że było warto.”
Charlie Preston, 30, lekarz na rezydenturze, Johns Hopkins School of Public Health “Do wszystkich studentów, którzy myślą o pożyczaniu z prywatnych banków - bądźcie bardzo ostrożni, a przede wszystkim, wymagajcie etycznego postępowania.”